horizontale & verticale opstellingen 

Steeds meer mensen voelen dat het leven zich op twee lagen tegelijk afspeelt.

Aan de ene kant is er het horizontale vlak:  de wereld van doen, relaties, keuzes, familie, werk.
De zichtbare werkelijkheid waarin we proberen ons leven vorm te geven. Deze dynamieken worden oa zichtbaar bij een familie of organisatie opstelling.

En daar dwars doorheen loopt het verticale vlak: de stille stroom van bezieling, inspiratie, aanwezigheid.
De lijn van hemel naar aarde, die ons herinnert aan wie we in wezen zijn. Dit noem ik bronopstellingen; opstellingen vanuit je eigen kern, je bron , je IK BEN

In mijn werk met systemisch bronwerk onderzoek ik hoe deze twee lijnen elkaar ontmoeten.

Want pas als de verbinding tussen het verticale en het horizontale open is, kan het leven vrij door ons heen stromen.
Dan handelen we niet alleen vanuit wil of gewoonte, maar vanuit iets diepers: onze bron.

Het gedachtegoed van bv Hans Korteweg sluit daar prachtig op aan. Hij spreekt over leven vanuit twee werkelijkheden tegelijk:
de gewone, menselijke werkelijkheid van gevoelens, geschiedenis en patronen én de wezenlijke werkelijkheid van open bewustzijn, of simpel gezegd: Zijn.

We hoeven ons horizontale leven niet te overstijgen of te ontkennen. We mogen erin rusten, terwijl we ons tegelijk herinneren wie we zijn voorbij onze verhalen.
In dat midden, tussen hemel en aarde, tussen persoon en wezen, ontstaat een stille vrijheid, een natuurlijke helderheid.

Dat is voor mij de kern van Bronwerk:
thuiskomen bij de mens die je bent,
én bij het leven dat door je heen wil werken.

Vanuit deze gedachte kunnen we opstellen en zien wat zich laat zien. Waar het stroomt en waar er meer ruimte nodig is

Waar stroomt het in jou? En waar vraagt het nog om ruimte?